JUST DO IT :: SCHMETTERLINGJIN
CUT SCENE
เขารู้สึกว่าตัวเองจะยืนไม่ไหว เข่ามันเริ่มอ่อนและพอเป็นแบบนั้นจุนฮเวก็กดไหล่ให้เขาทรุดตัวนั่งลงกับพื้นทั้งที่ยังไม่ยอมละจูบ จากนั้นก็บังคับให้นอนลงแนบพื้นไม้เคลือบมัน เด็กนั่นคร่อมเขาอยู่ทั้งตัว พอกระดุมเสื้อถูกปลดออกไปหมดแล้วก็ถอนปากออกไปสนใจกับผิวขาวเนียนแทน
จินฮวานบิดตัวตอนเด็กนั่นป้อนความชื้นแฉะที่ทั้งอุ่นและรู้สึกดีลงบนผิว มันลากวนบนผิวลื่นแล้วจรดย้ำอยู่บนยอดอกฝั่งขวา ขณะที่อีกฝั่งก็มีมือใหญ่คอยกดย้ำหมุนวนป่วนให้หัวสมองโล่งขาว
“อ๊ะ...” ตัวจินฮวานแอ่นโค้งรับกับมือที่ละลงมาลูบสีข้าง จุนฮเวกดจูบลงบนผิวเขาจนเกิดเสียงสร้างรอยไปทั่วแผ่นอกขณะที่อีกมือก็วุ่นอยู่กับการปลดกางเกง เขายกตัวขึ้นให้มือนั่นร่นผ้าลงไปก่อนจะหอบหายใจเมื่อคนเด็กกว่ายืดตัวขึ้นตรง
แสงสว่างที่ส่องเข้ามาจากกระจกเหนือประตูบ้านบวกกับตาที่ชินความมืดแล้วสะท้อนให้เห็นเด็กที่แลบลิ้นเลียมุมปากฉ่ำน้ำ จินฮวานปรือตาสบกับดวงตาที่เหมือนหมาป่ากำลังจะตะครุบเหยื่อ ก่อนจุนฮเวจะหยิบซองสี่เหลี่ยมจัตุรัสออกมาจากกระเป๋าพร้อมกับปลดกางเกงลงปลดปล่อยตัวตนที่อัดอั้นอยู่ด้านใน
คนตัวเล็กผ่อนลมหายใจมองมือใหญ่ที่สวมถุงยางลงกับตัวช้าๆ พูดขึ้นมาเสียงเบาว่า “ไม่เอาแรงเหมือนวันนั้นแล้วนะ” จุนฮเวยิ้มตอบ ลากมือบนผิวนิ่มแล้วจับขาเขาให้แยกออกช้าๆ
“อ้อนผมสิ”
“ไร้..อึก...ไร้สาร..ะ” จินฮวานกำแขนเสื้ออีกคนแน่นเมื่อตัวตนที่ไม่ได้เล็กไปกว่าใครของจุนฮเวแทรกเข้ามา มันครูดไปกับผนังด้านในจุดความเสียวให้แล่นริ้วไปทั่วผิวหนังก่อนจะขยับช้าๆตามที่ขอเหมือนกำลังสร้างความคุ้นชิน มือใหญ่นวดสะโพกเขาหนุบหนับพร้อมเสียงครางทุ้มในลำคอที่ดังมาให้ได้ยิน จุนฮเวขยับเข้าออกด้วยจังหวะผะแผ่วคงที่จนจินฮวานพูดขึ้นมา
“ใจเย็นเกินไปแล้ว”
“พี่บอกเองว่าไม่เอาแรงๆ”
“....มานี่” เขายื่นมือข้างนึงออกไปตรงหน้าทั้งที่อีกข้างก็ยังกำเสื้อเชิ้ตเด็กนี่เอาไว้แน่น ลมหายใจร้อนถูกผ่อนออกมาเบาๆก่อนจุนฮเวจะโน้มตัวลงมาแล้วแนบสันกรามคมๆลงมาบนมือเขา จินฮวานไล้มือไปตามแนวสันกรามนั่นเบาๆ ลากนิ้วชี้ผ่านริมฝีปากอิ่มแล้วพูดว่า “จูบสิ”
“หืม”
“จูบหน่อย...นะ” ดวงตาเฉี่ยวคมเป็นประกายในความมืดขณะก้มลงมาประกบริมฝีปากเล็ก เขาเผยอปากออกปล่อยให้อีกคนรุกลิ้นเข้ามาก่อนจะเอียงหน้าเบียดลิ้นตัวเองกลับไป ตวัดตอบและดูดดุนจนเกิดเสียงก่อนมือเล็กจะเลื่อนไปกุมผมหนาๆของอีกคนเอาไว้ ออกแรงจิกเมื่อตัวเองเริ่มหายใจไม่ทันและดึงทึ้งเมื่อมันรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ
มือจุนฮเวที่ไล้ไปทั่วลำตัวเขาประผ่านยอดอกเหมือนจงใจก่อนจะลากลงไปที่แกนกลางลำตัวของจินฮวาน ใช้ทั้งมือกอบกุมเอาไว้แล้วขยับรูดรั้งขึ้นลงช้าๆผ่อนหนักผ่อนเบาชวนให้ใจหวิว คนเด็กกว่าถอนจูบออกไปทิ้งน้ำหนืดใสไว้ที่มุมปากเขาแล้วเริ่มขยับเอวเข้าออก
เขาคลายมือจากกลุ่มผมที่กำอยู่แล้วยึดเสื้อเชิ้ตจุนฮเวไว้ขณะที่อารมณ์ถูกกระตุกให้พุ่งทะยานขึ้นมาอีกครั้ง วันนี้เขาไม่ได้ดื่มเหมือนครั้งแรกที่เราเจอกัน แล้วก็ไม่ได้พลั้งพลาดอะไรทั้งสิ้น
มันเป็นความตั้งใจ
“อะ...อ๊ะ” เมื่อความใจเย็นถูกแทนที่ด้วยแรงอารมณ์เม็ดเหงื่อก็ผุดขึ้นไหลไปตามโครงร่างขาวเนียนก่อนริมฝีปากจะขยับเป็นคำพูด
“ถอด...อ..ออกได้มั้ย อึก” จุนฮเวไม่ตอบอะไรแต่ยอมกัดฟันถอนความเป็นชายของตัวเองออกไปเพื่อดึงถุงยางออก จากนั้นก็สวนกลับเข้ามาไม่ยั้งจนคนที่นอนราบไปกับพื้นไม้ร้องเสียงหลง
“จุนฮเว!..อ๊า!..แรง..อ๊ะ!.แรงไปแล้ว!” ตัวจินฮวานบิดเร่าด้วยความเสียวขณะที่มือก็ทึ้งเสื้ออีกคนไว้จนมันแทบฉีกขาดติดมือออกมา เสียงแหลมเล็กดังก้องไปทั่วทางเดินสลับกับเสียงเนื้อกระทบกันและเสียงหอบหายใจไม่เป็นจังหวะ เขาแทบจะเสียสติตอนตัวตนของจุนฮเวกระแทกกดย้ำลงมาบนจุดที่ทำให้เสียวซ่านจนตัวงอ ไหนจะมือใหญ่ที่ขยับรูดขึ้นลงซ้ำๆดึงให้จินฮวานดำดิ่งสู่หลุมลึกไร้ก้น
“อ๊า!..จุนฮเว! จุนฮเว!..ฮะ..อ๊ะ!..อ๊ะ!..” การเรียกชื่ออีกคนไม่ได้ช่วยระบายอารมณ์ในอกแต่จินฮวานก็ร้องออกมาทุกครั้งที่ถูกกระตุ้นให้ไปอยู่บนจุดสูงสุด ดวงตาเรียวพร่าเบลอเพราะหยดน้ำตาที่เอ่อคลอจนไม่สามารถจับโฟกัสอะไรได้ สติเขาถูกจดไว้กับความเสียวที่แล่นพล่านไปมาในตัวจนต้องอ้าปากร้องออกมาดังๆ
“อาา..พี่...อีกนิด” คนเด็กกว่าว่าแล้วเงยหน้าขึ้นรับความสุขที่เข้ามาใกล้จะถึงฝั่ง
“จ..จุนฮเว...อ๊ะ!..ไม่..ฮื้ออออ” หยดน้ำตาไหลลงมาพร้อมน้ำสีขาวหนืดที่ถูกฉีดพ่นออกไป จินฮวานหอบหายใจถี่แล้วอ้าปากร้องออกมาอีกครั้งเพราะใครบางคนยังไม่หยุดการกระทำของตัวเอง จุนฮเวขยับสะโพกกระชั้นขึ้นรั้งให้เขาดิ่งลงสู่ความมืดทั้งที่ยังขึ้นมาไม่ถึงปากหลุม
“อืมมม...ไปก่อนผมได้ยังไง”
“ก็นายมัน..อ๊ะ!..พ..พอแล้ว!” จินฮวานแย้งเมื่อมือใหญ่เริ่มปลุกเร้าความเป็นชายของเขาให้ตื่นขึ้นมาอีกครั้ง แม้ปากจะเอ่ยปฏิเสธอยู่เร่าๆแต่เอวเล็กกลับกระตุกรับสัมผัสไปตามแรงอารมณ์ จุนฮเวระบายยิ้มออกมาขณะมองร่างขาวนวลที่แต้มสีแดงฝาดอย่างน่าเอ็นดู คนตัวเล็กที่เปียกไปแทบทั้งตัวเพราะเหงื่อกาฬยกสะโพกขึ้นกลืนตัวตนของจุนฮเวที่สวนเข้ามาจนมิด นั่นทำให้คนเด็กกว่าสูดปากแล้วพูดออกมาเสียงพร่า
“ร้องดังๆ”
“จุนฮเว..อ๊า!..ไม่เอา..า..” ความอุ่นที่ปล่อยเข้ามาในตัวแทบจะสลายสติอันน้อยนิดของจินฮวานให้หายไป ทว่าก็ต้องกัดปากแน่นเมื่อยังเหลืออะไรอะไรที่มันค้างคา จุนฮเวถอนตัวเองออกมาแล้วกดนิ้วลงบนปลายตัวตนของเขา ลูบเล่นด้วยนิ้วเดียวกระตุกความต้องการให้เอ่ยออกไปด้วยเสียงเว้าวอน
“ช่วย..ที..” มือเล็กเกี่ยวแขนเสื้ออีกคนไว้ด้วยแรงที่เบาหวิวก่อนจุนฮเวจะเลิกแกล้งคนที่อ่อนปวก เปียกแล้วก้มลงครอบปากลงไป วินาทีที่ความอุ่นซึมขึ้นมาจากกลางลำตัวจินฮวานกัดปากแน่นจนรู้สึกว่าเลือดมันจะไหลออกมาจริงๆ ลิ้นอุ่นนั่นตวัดวนขณะที่คนเด็กกว่าขยับหัวขึ้นลงครอบเอาความเป็นชายของเขาเข้าไปจนเกือบสุด
“อ่า~ จุนฮเว” พูดเสียงพร่าขณะคนด้านบนตวัดลิ้นวนตรงส่วนปลายแล้วใช้มือชักรูดส่วนที่เหลือ จินฮวานจะเป็นบ้าเพราะลิ้นอุ่นร้อนนั่นบดเบียดความนุ่มเข้ากับตัวตนเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า โอบป้อนความเสียวจนร่างกายเล็กๆนี่แทบจะรับไม่ไหว และในจุดที่อารมณ์พุ่งขึ้นไปสูงสุดจินฮวานก็ปลดปล่อยออกมาอีกครั้ง เขามองเพดานมัวๆพร้อมหอบหายใจขณะที่จุนฮเวแลบลิ้นคายน้ำเหนียวๆของเขาออกมา
อย่าลืมกลับไปให้กำลังใจกันน้า จุ้บๆ <3
