+++
+ Special l ประสบการณ์ของคิมจีวอน : nc....จะเรียก nc ยังเรียกได้ไม่เต็มปากเลยให้ตาย 5555555555
------------------------------------------------------------
พูดจบก็ดึงขวดสบู่มาถือไว้ในมือแล้วมองหน้าเพื่อนที่แดงจนจะเป็นมะเขือเทศ
“หรืออยากให้กูช่วยอาบ” เสียงนุ่มส่งไปหาคนที่นั่งก้มหน้ากัดปากเพราะความอายแล้วดึงเอวบางให้ขยับเข้ามาใกล้ๆ “ไม่...ไม่ใช่แบบนั้นคือกู...เดี๋ยวมันก็หายไม่ใช่ไง...ปล่อยเลยแล้วมึงก็ออกไปนอน”
“มันไม่หายหรอกถ้ามึงไม่ปล่อยออกมา”
“ปล่อย...ปล่อยอะไร” จีวอนนิ่งค้างเมื่อได้ยินแบบนั้น คำถามแบบนี้มันไม่ใช่สิ่งที่ควรจะหลุดออกมาจากปากผู้ชาย ทว่าสีหน้าคนตรงหน้าดูไม่ได้ล้อเล่นเลยสักนิด นอกจากนั้นยังขมวดคิ้วสงสัยแบบเอาเป็นเอาตายอีกด้วย
ครั้งแรกสินะ...
ทั้งที่อยู่ด้วยกันตลอดแต่เขากลับไม่รู้เลยสักนิดว่าฮันบินเริ่มมีอาการแบบนี้เมื่อไหร่ และฮันบินเองก็คงไม่รู้ว่าเขาก็มีอาการแบบนี้เหมือนกัน แต่สำหรับของตัวเองน่ะ...จีวอนจัดการเสร็จไปตั้งแต่มันตั้งครั้งแรกแล้ว
“เดี๋ยวกูทำให้”
“เฮ้ย!!” คนตรงหน้าร้องขึ้นมาอีกครั้งเมื่อเขาเอามือกอบกุมส่วนนั้นไว้ ตากลมนั่นมองมาด้วยความหวาดระแวงพร้อมมือที่ดันไหล่เขาให้ออกไปห่างๆ “ออกปะ...อื้ออ” เสียงพูดขาดหายตอนที่เขาเริ่มขยับรูดของในมือตั้งแต่โคนจนสุดปลาย
จากที่พยายามดันออกฮันบินกลับซุกหน้าลงกับไหล่เขาแล้วยกมือขึ้นโอบเอาไว้แทน “อะ..มัน...”
“มันอะไร” ถามพร้อมขยับรูดขึ้นลงเป็นจังหวะชวนให้อีกคนจิกมือสั่นๆลงมาบนหลัง “ดีมั้ยฮันบิน”
“ดะ..อืออ...ดี..” เสียงพร่าที่กระซิบข้างหูทำเอาจีวอนขนลุกซู่ แต่ดูเหมือนอย่างอื่นนอกจากขนมันจะลุกขึ้นมาด้วยซะแล้วสิ
“บ๊อบ..บี้”
“ว่าไง”
“จูบหน่อย..” อีกคนผละออกมาจากไหล่ทำให้เห็นริมฝีปากสีแดงสดลอยเด่นอยู่ตรงหน้า เขาไม่ปฏิเสธโดยการเลื่อนปากไปประกบมัน น้ำซึ่งไหลลงมาจากฝักบัวที่ถูกเปิดค้างไว้เป็นตัวปลุกอารมณ์ชั้นดีโดยไม่ได้ตั้งใจ
“แฮ่ก....” จีวอนละจูบอย่างอ้อยอิ่งขณะเพื่อนตากลมหอบหายใจเอาอากาศเข้าปอด “ทำให้กูด้วยดิ” เอ่ยบอกพร้อมชะงักมือที่ขยับรูดของอีกคน “กู...”
“เดี๋ยวกูสอน” เห็นหน้าลำบากใจของเพื่อนแล้วก็คงไม่พ้นคำว่า ‘กูทำไมเป็น’ แน่ๆ เขาถกกางเกงของตัวเองลงพร้อมจับมืออีกคนมาวางไว้กับส่วนกลางลำตัว “ไม่ต้องกลัว มันไม่กัดมึงหรอก” ว่าขำๆตอนฮันบินสะดุ้งเพราะมือมันแตะกับจีวอนน้อยที่กำลังโตได้ที่
“ค่อยๆรูด..เหมือนที่กูทำให้มึง” มือฮันบินไม่ได้นิ่มไม่ได้อุ่นแต่แค่มันแตะรูดเบาๆก็ทำเขาขนลุกวาบไปทั้งตัว
“อืมมม...นั่นแหละ..” แล้วก็ปฏิเสธไม่ได้ด้วยว่ามัน...เสียวชิบหาย
“ฮันบิน..เร็วกว่านี้..” พูดพร้อมขยับรูดของในมือเร็วขึ้นตามที่อยากให้อีกคนขยับ และมันก็ได้ผลเมื่อฮันบินขยับรูดเร็วขึ้นจริงๆ
“อะ..บ๊อบบี้..อึก...อ๊ะ” สิ้นเสียงน้ำสีขาวหนืดก็แตกกระจายออกมาเต็มมือเขา “อย่าหยุดดิ” แต่ใช่ว่าอีกคนเสร็จแล้วเขาจะเสร็จไปกับมันด้วย เพื่อนตากลมรีบขยับมือให้เร็วขึ้นก่อนจีวอนจะปลดปล่อยออกมาหลังจากนั้นไม่นาน
แผลบ
“เฮ้ย!!” คนตรงหน้าร้องขึ้นเมื่อเขาตวัดลิ้นเลียเอาสิ่งที่เปรอะมือเข้าปากไป จีวอนดูดนิ้วมองคนที่ทำหน้าร้อนใจเหมือนบ้านไฟไหม้ก่อนจะโดนฮันบินกระชากมือออก
“มะ...มึงแดกเข้าไปทำไม!!” แขนเสื้อนอนเปียกๆถูกยกขึ้นถูปากอย่างแรงจนเขาต้องดันมันออกไป
“คายมันออกมาให้หมดเลยนะ!!” ฮันบินเขย่าไหล่เขาเหมือนสิ่งที่กินเข้าไปเมื่อกี้เป็นยาพิษก็ไม่ปาน “พอๆ กูกลืนไปหมดแล้ว”
“อะ..”
“เฮ้ยคือมันไม่เป็นไร! แดกแล้วไม่ตายเว้ย!!” ยกมือขึ้นปัดแก้ต่างแทบไม่ทันเพราะตากลมเริ่มมีน้ำเอ่อคลอเตรียมจะไหลลงมา “กูบ้วนปากเลยก็ได้อะ” ว่าจบก็ลุกไปที่อ้างล้างหน้าวักน้ำเข้าปากแล้วบ้วนให้ดูกับตา
“แม่ง หน้าอายอะ” ฮันบินงึมงำแล้วยกมือขึ้นปิดปาก เขายิ้มขำก่อนจะเป็นฝ่ายไปหยิบผ้าขนหนูให้คนที่นึกอยากตื่นมาอาบน้ำ
หลังจากนั้นเลยกลายเป็นว่าเราทั้งคู่ไม่สบายเพราะนั่งให้น้ำรดหัวนานเกินไป
แต่จีวอนคิดว่าบางที...ลุกมาอาบน้ำตอนกลางดึกก็ดีเหมือนกันนะ : )
<3
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น